2 Nisan 2010 Cuma

bisküvi gibiyim. herkes sevmez.

  • küçük şeylerden üzülmeyi çok isterdim. çantamla çizmelerimin renklerinin tonunu tutturamadığım için mesela. böyle insanlar var ve ben görünce ağzımı yamultup vay be diyorum.
  • hatta mesela sevgilimin beni terk etme sebebi, fotoğrafımı çeken birine "allah çektirmesin" esprisi yapmış olmam olsa. oturup saatlerce neden diye düşünmez, kabahatini bilirsin hiç değilse.
  • o kadar mühim bir olay ki neredeyse evin kapısında yüzlerce paparazzicin birikip, mikforonu uzatıp "sinüzitinizin migrene dönmesi hakkında ne düşünüyorsunuz?" diyecek. flaş haber.
  • güneş yakıyorken hala bere takan insan gördüm ben okulda. amaç soğuktan korunmak değildi muhtemelen. ya ona karizma katan saçlarını kestiği için utanıyordu, ya da bu sefer farklı bir ünlüye benzeme çabalarındaydı. bilemiyorum. johnny depp'e benzeyebilirsin ama che guevara'ya asla !
  • sevgilisine "gözün aydın kulakların manisa" espirisini yapabilecek kadar acımasız bir insanım ben mesela.
  • yazı yazarken "l" harfini büyük yazanları bi odaya kapatıp Vj bülent dinleticem.
  • kurgu yapmak zor işmiş arkadaş. okul değiştirmek yerine doğrudan bölüm mü değiştirsem ne yapsam.

1 yorum:

StummScream dedi ki...

İğrenç espiriler bazen tam o süper zeka ile delilik arasında gidip gelirken çok güzel oluyor, o deli tarafı yaşıyorsun böyle.