hatta dün odada kızlarla kutu kutu pense oynadık. ve bu söyledim şeyde gerçekten ciddiyim. bazen enerjiyi nereye harcayacağını şaşırıyor insan. bir gün içinde dondurma baklava helva yerse olacağı o.
neyse aslında benim yazma amacım ne ales ne de ruh durumum. imkanlar imkansız, faydalar faydasız durumumdan bahsetmek istiyorum.
bu sene mezun oluyorum! tabi bunun gerçekleşebilmesi için öncelikle bir mezuniyet projesi vermem gerekiyor. ilk dönem tez yazdım ve AA aldım ancak bu dönem kısa film çekmek zorundayım. aslında bu durumu gözümde çok büyütmüyordum çünkü yani yapamayacağım şey değil gözüyle bakıyordum. senaryosunu yazdım, hocadan onayımı aldım, sonra du bakıyım hazır boşken bi çekiverem dedim. sonra baktım kafamda çektiğimle asıl çektiğimin zerre alakası yok. çünkü neden? çünkü tek başıma çektim!!!!
ışıkçı da beniiim sesçi de beniim yönetmen de beniim kameraman da benim. oyuncunun da ben olduğu projelerim olmuştu ancak bunda oyuncu neyseki ben değildim. dolayısıyla yetersiz bir iş oldu. sonra yeniden çekmek planları yaparken, başka başka arkadaşlarımın projeleri kulağıma gelmeye başladı, kimisi ünlü oyuncularla çalışacakmış, ev kiralayacakmış falan feşmekan. bunları duyunca tabi aldı beni bi telaş. bende niye yok dedim. sonra çaktım köfteyi. HERKES ŞANSLI DOĞMUYOR. arkadaş çevresi bakımından da oldukça şanssız durumdayım. zaten okuduğum okulun teknik imkanları imkansız, faydaları da faydasız. dolayısıyla öğrencileri de bu bakımdan yetersiz oluyor. gidip onlara bana yardım et diyemem adamların kendilerine hayrı yok. e eski okulumdakilerin teknik bilgileri benden sonra aldı yürüdü onlara danışayım desem. sadece teknik bilgileri değil bir tarafları da yer çekimine meydan okumaya başlamış. bir de ben yapı gereği kimseye muhtaç olmak istemeyen, kimseden yardım istemeyen bir insanım. hani ne alırım ne veririm bana bulaşmayın kafasındayım ama bir yerden sonra mecbur kalıyorsun. e eve çıkıcam, bu durumda çıkıp ev mi bakayım, iş mi bakayım, yüksek lisansa mı hazırlanayım yoksa lisansı mı bitirmeye uğraşayım diye bin parçaya bölündüm. ama hiçbirinde de bir arpa boyu yol gidemiyorum. hepsine yetişeyim derken hiçbirine yetişemiyorum. düşün ki bir tripodum bile yok. TRİPODSUZ FİLM ÇEKİLİR Mİ ben çektim oldu. zamanında tripodsuz filmden 90 almışlığım vardır ayık olunsun......neyse ama bu projenin ciddi bir proje olmasını istiyorum çünkü hem yüksek lisansta referans olucak hem de festivallere yollanabilecek bir iş çıkarmak istiyorum. bakalım tek kişilik ekiple nasıl bişey çekeceğim. şunu da söylemeden edemeyeceğim ki, napalım yönetmen abimiz yok......... kehkehkehkeh :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder