22 Aralık 2010 Çarşamba

aynı telden sıkılmadın mı?


bugün seni görmeye geldim.
iyiki yoktun.
iyiki evren bizi ayrı tutmak için elinden geleni yapıyor.
evren istikrarlı.
sen sevgisiz.
ben iradesizim.
seninle ilgili aldığım kararların hepsini yıkıyorum.
seni takip ediyor,
küçümsüyor,
aşağılıyorum.
senden nefret ettiğimi,
öldürmek istediğimi,
söylüyorum.
bunu söylediğim herkes suratıma bakıp gülümsüyor.
satır aralarımı okumakta usta oldu herkes. sayende.
ne kendimi avutuyorum,
ne kuyruğu dik tutma çabasındayım.
sen boş bir adamsın.
beyin çerçeven çok dar. özentinin önde gidenisin.
ama kalp kişilik özelliklerini önemsemiyor. bilmiyorsun.
kalp elleri, gözleri, dudakları, sesi seviyor.
kalp bakışları, öpüşleri, kolları özlüyor.
bunları sana anlatmayı ne çok isterdim.
ama ben senin karşında kalbimle konuşurum.
kalbimi ancak kalbin duyabilirdi.
eğer olsaydı.
yok.
göğüs kafesin boş. farkında değilsin.
ya beynini ya alttaki uzvunu yerleştirmişsin oraya.
şimdi sana orospu çocuğu demek istiyorum ama;
ne sen suçlu ne annen.. ne de ben suçluyum ne annem..

1 yorum:

gizemtas dedi ki...

hisleri depreştiren bir yazı.