23 Ekim 2009 Cuma

adı neydi hatırlamıyorum.

hayatımda yaşadığım en garip gün. yine kendi yaptıklarıma, hissettiklerime şaşırıp kaldım. bütün sabah hastalıklı bi ruh haliyle "anaaam unutamıyorum yaa" diye dolaştım. yetmedi en acı verici dizeleri okudum. yuttum hepsini sindirdim. derse girdim. hepsini unuttum. çok güldüm keyfim yerine geldi. sonra hohoo öğle arası gidem de yemek yiyem düşüncesiyle çıktım. başım öne eğik yürürken birden kafamı kaldırdım. ve ve ve. mutlu anlarımı zehir eden, lanet olasıca zihnimde koca bir yer edinen, unutmayı çok çok istediğim ama beynimden silemediğim insan türüyle karşılaştım. üstelik yanında hayatım boyunca kimseden nefret etmeyen beni kindar insana dönüştüren insan müsvettesiyle. yani insanda iştah kalır mı bu saatten sonra. hayır şaşırdığım gördüğüm anda panik atak geçirirmişçesine fenalaşmam. bi an nefes alamadım "ahaanda gidiyoom" diye naralar atıcaktım ki bi bank bulup çöktüm kaldım. nefesimi düzenliyorum oh geçiyor derkeen önümden geçiveemesin mi! ulan benimki de can! resmen o anda fon müziği olarak "bıraaakıp gitmeee dediim, beniii terketmee dediim, insafsııızzz saaaaaabuhaa" çalıyor idi. neyse sonra kuzenimi aradım beni yatıştırdı, güldürdü, keyfimi yerine getirdi. çünkü birisiyle konuşmasaydım yine ağlama krizine girerdim ben biliyorum kendimi. derse girdim ders kafamı dağıttı falan fişman. sonra bi an şöyle durdum, düşündüm. "yaa damla ne bu şimdi ? noldu yani ? unutsan nolur unutmasan nolur? artık tanışmadığın, tanışmayacağın, konuşmayacağın bir insan türü o. vazgeç artık şu salak tutumlarından, bak dalgana, bas geriii!!" dedim kendi kendime. birden bir tatlı huzur yayıldı içime. aha dedim! ahanndaaa unuttumm valla! dedim. duyan inanmadı orası ayrı konu. ama cidden ben salladım.

hem ne gerek var ki. öyle de böyle de zaman akıp geçiyor. insan geçmişiyle yaşar evet ama şuanki an güzel olmazsa geçtiğinde hatırlanıcak ne kalır ki geriye. o anılarımın üzerinin toz tutması için üzerine daha yeni anıların eklenmesi lazım. eee sen şimdi geçmişinle yaşarsan yenilerini nasıl ediceksin hacım?
boşver o yüzden. senin daha hazırlaman gereken bi sürü rapor var. kitap okucaksııın, film izliceksiiin, süsleniceksin. hep zaman bunlar. o yüzden harcama güzelim zamanını o seni hiç düşünmeyen, bencil insan türüyle. elbet iyileşir duyguların, yenilenir. gör bak.



bilgi içerikli oldu ha.
sdklgşhkj.

3 yorum:

Bugra dedi ki...

Yahu..

O bu değil de.. Gerçekten, doğru zamanda doğru yerde olmak gerekiyor.. Yoksa akıllanmıyor insanoğlu.. :)

damlalalay dedi ki...

bir de insanın kendisine sözünü geçirememesi olayı var tabi.
doğru zamanda doğru yerdeyken sürekli yanlışa sürükleyen yine insanın kendisi:)
ah ah :)

Bugra dedi ki...

Aslında kesinlikle doğruluk payı var. Ama ben olsam yine de doğru zamanda doğru yerde değilmi$im derdim :)