1 Ocak 2010 Cuma

acil çıkış kapısı nerde bu hayatın ?

  • yine hayat üstüme üstüme geliyor blog. lodoslu bi gün, evin içinde daralıp nefes almak için balkona çıkıp daha da tıkanmak gibi. allahın cezası bi temiz hava arayıp bulamamak gibi. sinir bozucu gerçekten.
  • yanlış seçimlerden nefret ediyorum. çevremde çok fazla yanlış seçim mutsuzluğu yaşayan insan var. aynaya baktığımda aynısını orda da görüyorum. yeni yıla girerken geçen yıla şöyle bir baktım da... 2009 = Yanlış seçimler. Verdiğim kararlardan o kadar pişmanım ki. Hayatta keşke dememek için bu kadar çabalayıp, iyikiye hasret kalmak hazmedilir şey değil.
  • son zamanlarda ders çalışmak için ne bir istek, ne bir heves ne de halim var. o kadar bıktım, o kadar iğrendim ki yüzlerine bakmak istemiyorum. ama kader. tek çıkış yolumun bu olması kanser edecek beni yakında. hayatım boyunca kurtuluşum hep ders çalışmaktan geçiyordu. 14 yıldır ders çalışmama rağmen hala istediğim yerde, istediğim kapasitede değilim. Kurtulamadım yani işin doğrusu. Ve gün geçtikçe umutlarım yavaş yavaş intihar etmekte.
  • Hayatım boyunca istediğim kişi olamadım. Ne göründüğüm gibi oldum, ne de olduğum gibi göründüm.
  • Sanırım bugün ki 'hayatım boyunca'lı cümleleri 2010'a borçluyuz.
  • Sıkıldım gerçekten. Düşünmek istemiyorum artık ileriyi, geleceği, hayatımın ne yönde ilerleyeceğini. Adımlarımı temkinli atmaktan yoruldum artık. Baştan savma yaşayamıyorum. Hayatım boyunca (bi tane daha !) planlı programlı yaşadım. Ama hiçbir şey plana uygun ilerlemiyor. Offffffffff. Yeter hadi.

Hiç yorum yok: