Yorgunella aradığını buldu.
Hem de asla böyle birinin yaşamadığını,
yaşasa bile onunla karşılaşamayacağını,
karşılaşsa bile ona kavuşamayacağını düşünmeye başlamışken.
Arkadaşlarıyla "aranılan kişi" konusu açıldığında hep hayal ederdi yorgunella.
Fiziksel özelliklerini saymazdı.
Hiçbir özelliğini saymazdı.
Ona baktığında anlayabileceği bişeydi sadece.
Ve onu ilk gördüğünde "işte" demişti.
"İşte hayalim"
Sonra düşünmeden peşine düştü hayalinin.
Çünkü biliyordu, düşünürse vazgeçerdi.
Ve işte..
Artık hayaline kavuştu Yorgunella.
Hani demiştim ya
Yorgunella artık mutlu olmaktan yorulacak diye..
İşte o günler geldi.
Beklediği haber..beklediği kişi..
Artık içinde hiçbir eksiklik hissetmeden söyleyebiliyor o .
"MUTLUYUM.
hayatımda hiç olmadığım kadar çok.."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder