6 Haziran 2009 Cumartesi

Madem yüzme bilmiyorsun, niye çıktın ağaca ?

Bugün burda cumartesi,
Sen de beni, benim kadar özledin mi ?

Bugün üzerimde garip bir his var..
Hayır hayır..
Kesinlikle bunalımda değilim..
İçimde bi heyecan var, ama ben bu heyecanın varlığından hoşnut değilim..
Ne biliyim, huzurlu olmayı o kadar çok seviyorum ki, heyecanlanmak bile huzursuz ediyor beni..
Ne gerek var böyle heyecanlara diyorum.
Hayatında aksiyon istemeyen nadir insanlardanım sanırım..
Ben hiç heyecanlanmıyım, korkmıyım.
Nasıl bi papatya açar, güzel görünür, sonra solar..
Heyecan yoktur hayatında..
Ben de öyle sakin, sade bi yaşam süriyim..


Görüyosunuz dimi..
Ne de güzel saçmalıyorum öğlen öğlen.
Geç kalkmak beynime iyi gelmiyor farkettim.
Uyudukça beyin hücrelerim kendilerini adolf hitler sanıyor.
Onlar komut verdikçe ben de saçmalıyorum işte.
Hor görmeyin Yorgunella'yı.
Onu sevin.

Hiç yorum yok: