3 Mayıs 2009 Pazar

fırlatıp atsam kalbimi tesadüfen biri bulur mu ?

biraz da saçmalamak istiyorum.
böyle dünyanın en saçma kelimelerini
seçip, yan yana koyup,
dünyanın en anlamsız yazısını oluşturayım
kimse okuduğundan bişey anlamasın.
ne yazmış bu ya desin,
bu nasıl bi insan türü desin.
bu saçmalığın daniskası desin.
ben de köşeden onu izleyip kıs kıs güliim.


vapurdan inince,
biri bekler ya hep ilerde.
kalabalık boşalır vapurdan.
herkesin yüzüne tek tek bakar,
nerde acaba benim beklediğim,
şu mu? a yok benzetmişim.
sonra görür onu, kendine doğru gelmektedir.
sarılırlar, hoşgeldin der..
pöff..daral geldi bana şimdi.
çünkü ben gidip gelirken kimse beni karşılamıyor.
böyle kafamı eğiyorum önüme,
yürüncek yolu düşünüyorum,
mızmızlanıyorum içimden.
kim yürücek o kadar yolu off diye.
böyle düşünürken bitiyo yol sonra..
bu yüzden sevmiyorum yolculukları falan.
kimse karşılamıcaksa oturıyım ben evimde.
hıh.


Hayko olmasa napardım..
Gün içinde sesini duymazsam kendime gelemem.
Sabahlar bertaraf et..
Yolda sıkı tutun..
Yalnız kaldığımda ölüyorum..
uyurken boşluk
ve daha bisürü anıma sıkıştırılmış şarkıları.
sanki giriyo ta kalbine
buluyo çıkarıyo seni acıtanları,
bak diyo bunlar sana bu kadar acı çektiren,
gör bunları ve yüzleş,
kendin yok et..
onu dinledikçe güçlendiğimi hissediyorum.
He is unbelievable !


Bazen hissettiklerime inanamıyorum.
Keşke hislerimize engel olabilseydik.
İstediğimiz duyguyu seçip onu yaşabilseydik doya doya.
Dolabından seçip üstümüze yakışanı,
salınsaydık ortalıklarda..
Ama hayat bu ya..
İlla ki bişeyler zor olmak zorunda,
İstemediğin şeylere katlanmak zorundasın.
Hislerine söz geçiremediğini anlamaya mecbursun.
En iyisi engellemeye çalışmayı durdurup tadını çıkartmak..
Umarım acıtmaz diğerleri gibi..


bu saçmalıkların gidişatı iyi görünmüyor,
Yeni hayatımın çıkış kapısına yaklaştığımı hissettim,
geri çekiliyorum.
I'm very very very happy, thanks to you..

Hiç yorum yok: