sarı korkular

Otobüsle 5 saat yol geldim.
akçaya.
yolda tek hayalim kızgın sulardan serin sulara atlamaktı.
ama geldiğimde felaketü-l vesvese bi havayla karşılaştım.
deniz kızgındı ve gökyüzünde şimşekler çakıyordu.
denize girme hayallerim işte o kızgın sulara düştü.
ardından yağmur yağmaya başladı.
ama görüntü o kadar müthişti ki isyan edemedim.
sadece bu aralar şans yanımda dolaşmıyor.
bunu farkettim.
fotoğraf makinemin hafıza kartını evde unuttum.
anca bi mal bunu yapar.
bu şanssızlığın bir an önce bitmesini istiyorum.
zira bu yazı iyi hatırlamamı sağlayacak tek şey bu tatildi.
allah kahr-ı bela
ne menem bi yazmış.
herşey kötü gitmeye başladı.
neyse neyse umarım yarın hava açar da,
bütün sıkıtılarımı denize bırakıp yalovaya dönerim.

şimdi bi internet cafeden yazıyorum.
evet biliyorum ben bir bağımlıyım.
ama denize girememişken böyle bi avutma şeysine ihtiyacım vardı.
hem belki moralimi düzelticek bişeyler bulurum dedim ama
bulamadım.
ve şimdi dilimde bi türkü tutturarak gidicem pansiyonuma.
bulamaadııım bulamadııım bulamaadııım yaaaaaaaar.