hep yek, hep tek başıma..

karnımda yine aynı his var.kalbimde. ve ruhumda.belirsizlik hissi.bugün o kadar çok 'lanet olsun' dedim ki.ne olacaksa hemen olup bitsin istiyorum. iyi ya da kötü hiç farketmez. herşey belli olsun. ben de duygularımı ona göre harekete geçireyim. o kadar sıkıldım ki aptal durumuna düşmekten.düşürülmekten. ben de kendimi akıllı sanardım. en ufak bi harekete kapılıp yuvarlanıp gidiyorum. sonra gümm duvara tosluyorum. kafama dank etmesi için daha kaç kere toslamam gerekiyor farkındalık duvarına? ya da insanları ne zaman anlamaya başlayacağım..nasıl bi insanı bu kadar üzüp rahat uyuyabiliyorlar. ya da ne yaptıklarını düşünmüyorlar mı? neden ben de kafama göre yaşayamıyorum ya of ! tamam diyorum artık sallamıycam, umrumda olmıcak. ama yok beynim o kadar hızlı düşünce üretiyor ki deliricek gibi oluyorum. sanırım evrene mesaj yolluyorum. secret olayı yani. böyle olcak böyle olcak diye düşünüyorum ve evren onu bana aynen yolluyor. ya mutluluk bu kadar kısa sürmek zorunda mı. ben neden hiçbir şeyi tam yapamıyorum. ne kendimi ne de başkalarını memnun edebiliyorum. sorun hiçbişey yapmamam mı yoksa yanlış şeyler yapmam mı. o kadar karışığım ki kendimden nefret etmeye başladım. keşke bir dilek hakkım olsaydı başka biri olmayı dilerdim. daha tepkili, daha umursamaz..ne biliyim işte..işe yarar biri mesela..her ne kadar öyle olmadığımı herkese anlatmaya çalışssam da sanırım beni de buna inandırmaya başladılar. işe yaramaz insan kılıfı. belki de bu kılıfı giymek daha kolay olucak. bilmiyoruuuuum. neden bu kadar donuk ve tepkisizim..sanal alemin derin suları beni böyle yapan dimi..evet böyle dediğinizi duyabiliyorum. asosyallik denen illet. ama ben bunun geçici olduğunu biliyorum. hatta asosyalliğimin son 3 ayı..bu yazdan sonra bidaha asla hiçbişey yapmadan oturmayacağıma söz verdim. kendime. son anların tadını çıkarıyorum fena mı.. tabi kışı görmeden ölmezsem :) insanların benden memnun olmamasını hazmedemiyorum. daha ne istiyosunuz ki. tek istediğiniz sevgi değilse zaten ben istediğinizi veremem size. yapabileceğim tek şey sevmek. sevdikten sonra ise yapabileceklerimin sınırı yok. ama önce sevmeme izin vermelisiniz. ve karşılık tabi kii. ama uğraşmak zor dimi. çaba harcamak zor. boşverin öyleyse. ne önemi var. ben bi şekilde mutlu ederim kendimi. olmadı bunalımdan bunalıma girer sürdürürüm yaşamımı. yine ağlarım kelebek görünce. sonra gülmeye başlarım birinin takılıp düşmesine..ağlar güler ağlar güler siniri bozuk gezerim. boşverin. eğer yapamayacaksanız hiç başlamayın. şimdiden durdurun. olur mu ..